Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/18182 Esas 2015/6271 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, üç kişinin nitelikli şekilde bir kişinin ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda, tam kusurlu olan sanık hakkındaki temel cezanın asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Olay tarihinde sanığın, yönetimindeki kamyonet ile gündüz vakti, saat 09:05 sıralarında, meskun mahal dışında, iki yönlü,10 metre genişliğinde asfalt kaplama karayolunda seyri sırasında düz çizgi ile belirtilmiş sollama yasağı olan köprü üstüne geldiğinde,önündeki aynı istikamette seyir halinde bulunan aracı solladığı sırada karşı yönden gelmekte olan mağdurların içinde bulunduğu araca çarpması sonucu yaralanmalarına neden olduğu olayda; sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu gözetilmeksizin tayin olunan cezasının TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırılmaması ,
3- Sanık hakkında hükmedilen 10 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında “300 gün karşılığı” ibaresi yerine “7 ay 15 gün karşılığı” ibaresi yazılmak suretiyle çelişki yaratılması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.