Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29498 Esas 2022/9282 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın tekerrüre esas alınan Ankara 14.Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/841 Esas ve 2012/531 Karar sayılı 03/01/2013 yerine getirme tarihli TCK’nın 141/1 maddesi uyarınca verilmiş hükme ilişkin 01/12/2017 tarihli ek karar ile “taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığından” infazın aynen devamına dair karar verildiği anlaşıldığından sanık hakkında TCK’nın 58.maddesinin uygulanmasında herhangi bir hukuka aykırılık olmadığı tespit edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi ve sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan dava zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Sanığın tutuklu kaldığı süre 5237 sayılı TCK'nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsup edilmemiş ise de, bu eksiklik infaz sırasında nazara alınabileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem e aykırı olarak ONANMASINA, 12/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.