14. Hukuk Dairesi 2020/2473 E. , 2020/7995 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 25.10.2010 gününde verilen dilekçe ile yaylanın aidiyetinin tespiti talebi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 03.03.2020 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı köy vekili, Bingöl ili, Merkez ilçesi, ... Köyünde bulunan 102 ada 93 nolu parselin iki alt kümesi olan... yaylalarının kadim merası olduğunu, ancak ... Köyü Tüzel Kişiliği Merası olarak tespit edildiğini belirterek tespitin iptali ile dava konusu meranın davacı ... Köy Tüzel Kişiliği adına sınırlandırılmasını istemiştir.
Davalı ... Köyü Tüzel Kişiliği vekili, davacı köy ile davalı ... köyü arasında komşuluk ve sınır durumu olmadığını, dava konusu parselin davalı ... Köy Tüzel Kişiliğine ait olduğunu ve açılan davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... Hazinesi vekili ise açılan davanın haksız olduğunu ve davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair karar Dairemiz tarafından eksik inceleme nedeni ile bozulmuştur. Bozmaya uyularak yeniden yapılan inceleme ve araştırma sonucu; davanın kabulü ile 102 ada 93 nolu Mera parselinin krokide A harfi ile gösterilen 1355244,33 metrekarelik kısmının davacı ... Kişiliği kullanımında olan mera olduğunun tesbiti ile özel siciline tesciline karar verilmiştir.
Hükmü davalı ... Köyü ve Hazine vekili temyiz etmiştir.
Dava dava konusu yaylanın aidiyetinin tespitine ilişkindir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve dosya içeriğine göre özellikle uzman bilirkişiler tarafından Mera Kanunu 11 inci maddesi uyarınca taraf köylerin ihtiyaç tespiti gözetilerek davanın kabulüne karar verildiğine göre davalıların aşağıda yazılı nedenler dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Dava, yaylanın kullanım hakkının tespiti istemine ilişkindir. Taşınmazın aynına ilişkin bir uyuşmazlık bulunmadığından harç ve vekalet ücreti maktu olarak alınması gerekirken nispi alınması doğru görülmemiş ise de, bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nın 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle hüküm sonucunun 2. 3. ve 4. bendlerinin hükümden çıkarılmasına, yerine ‘’’ 2. bent olarak ‘’Harçlar Kanunu uyarınca peşin alınan 154,00TL harcın, davalı ... harçtan muaf olduğundan, davalı ... köyü tüzel kişiliğinden alınarak Hazineye irat kaydına, 3-Davacı tarafça bu yargılama sebebiyle yapıldığı anlaşılan peşin alınan 154,00TL harç, başvurma harcı 24,30TL, tebligat gideri, posta masrafı, bilirkişi ücreti 2.425,70TL toplamından oluşan 2.604,00TL yargılama giderinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine; fazla alınan harcın yatırana iadesine, 4-Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT uyarınca 3.400,00TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacıya ödenmesine,’’cümlesinin yazılmasına, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve DEĞİŞTİRİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 02.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
