Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK" nın 179/3 delaletiyle 179/2, 62. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun sübutuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıkta tespit edilen alkol miktarı karşısında temel ceza tayininde asgari hadden çok fazla uzaklaşılması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Sanığın üzerine atılı trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hapis cezası ile mahkumiyetine hükmedildiği, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesi gereğince seçenek yaptırımlardan adli para cezasına çevrilebileceği, sanığın sabıkasının olmamasına ve duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir kişiliğinin bulunmamasına rağmen, hükümde “Sanığın eylemdeki tutum ve davranışları ve kastının yoğunluğu dikkate alınarak sanığın tekrar suç işlemekten çekineceği yönünde kanaat hasıl olmadığından " şeklindeki yerinde olmayan ve denetim olanağı sağlamayan gerekçelerle, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesi,
2-Sanık hakkında her ne kadar TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca 3 ay süre ile sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmişse de bu güvenlik tedbirinin taksirli suçlara mahsus olup kasten işlenen suçlarda uygulanamayacağı gözetilmeden güvenlik tedbirine hükmedilmesi,
3-5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği, alt soy haricindeki kişiler yönünden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.