Esas No: 2020/31063
Karar No: 2022/9394
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31063 Esas 2022/9394 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir davada yapılan incelemede, 5237 sayılı TCK'nın bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi sonrasında uygulanacak hak yoksunluğu durumlarının, TCK'nın 53. maddesinin 10. değişikliği ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK'nın 143. maddesi uyarınca gerektiği gibi bir artırım yapılmamış ve çelişkili bir hüküm verilmiş olduğu gerekçesiyle hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Kararda, TCK'nın 53. ve 143. maddeleri hakkında açıklayıcı bilgi verilmemiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde suç tarihi dikkate alındığında 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi uyarınca en fazla 1/3 oranında artırım yapılması gerekirken 1/2 oranında artırım yapılarak fazla cezaya hükmedilmesi,
2. Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 2018/2193 E. - 2019/5506 K. sayılı ve 15.04.2019 tarihli ilamı ile onanan ilk derece mahkemesince iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde “Sanığın kişiliğine, sosyal ekonomik durumu ile diğer şahsı halleri ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre hükmedilen 8 ay hapis cezasının TCK 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine” karar verilmesine rağmen, bozma sonrası sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde “Sanığın kişilik özellikleri aynı neviden hakkında açılmış kamu davalarının bulunması, hakkında daha önce aynı neviden suç nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının verilmiş olması dikkate alınarak yeniden suç işlemeyeceği yönünde mahkemizde olumlu kanaat oluşmadığı” gerekçesi ile TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
