Esas No: 2020/29759
Karar No: 2022/9456
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29759 Esas 2022/9456 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydı incelendiğinde, tekerrüre esas alınması gereken cezanın Boyabat Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilmiş 8 yıl hapis cezası olduğu, ancak tekerrürün Boyabat Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiş 5 ay hapis cezasına dayandırıldığı anlaşılmıştır. Bu durum mahkeme kararının bozulmasına sebep olmuştur. Ancak, sanığın kazanılmış hakkı korunarak, mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin 5 ay hapis cezasına göre belirlenmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanıyor: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihli kararı, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 765 sayılı TCK’nın 448. maddesi, TCK’nın 86/3 maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 322. ve 326/son maddeleri, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.Ancak;
Sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır ilam niteliğinde olan Boyabat Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/20 Esas ve 2005/63 Karar sayılı ilamı ile 21/12/2006 kesinleşme, 15/05/2018 yerine getirme tarihli, 765 sayılı TCK’nın 448. maddesi uyarınca verilmiş 8 yıl hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerekirken, Boyabat Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/167 Esas ve 2010/214 Karar sayılı ilamı ile suç tarihinden sonra 14/04/2014 tarihinde kesinleşen TCK’nın 86/3 maddesi uyarınca verilmiş 5 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasından sanık hakkında Boyabat Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/167 Esas ve 2010/214 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine Boyabat Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/20 Esas ve 2005/63 Karar sayılı ilamı ile 21/12/2006 kesinleşme, 15/05/2018 yerine getirme tarihli, 765 sayılı TCK’nın 448. maddesi uyarınca verilmiş 8 yıl hapis cezasına ilişkin ilamın mükerrirliğe esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin, Boyabat Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/167 Esas ve 2010/214 Karar sayılı ilamı ile suç tarihinden sonra 14/04/2014 tarihinde kesinleşen TCK’nın 86/3 maddesi uyarınca verilmiş 5 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
