Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1482 Esas 2020/2280 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kendi davasının reddi, kusur belirlemesi, tazminatlar ve velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Taraflarca karşılıklı olarak açılan boşanma davasında mahkemece erkeğin davasının reddi ile kadının davasının 166/1. maddesi gereğince kabulüne ve kadın lehine tazminat ödenmesine karar verilmiş olup, verilen karar taraflarca istinaf edilmekle, bölge adliye mahkemesince itirazların esastan reddine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararı davacı-karşı davalı erkek tarafından yukarıda gösterildiği gibi temyiz edilmiştir.
Mahkemece; davacı-karşı davalı erkeğin tamamen kusurlu olduğu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden mahkemece davacı-karşı davalı erkeğe kusur olarak yüklenen vakıalardan sonra tarafların bir araya gelerek tatile gittikleri, 3 gün aynı odada kalarak evlilik birliğini devam ettirdikleri anlaşılmaktadır. Bu sebeple erkeğe kusur olarak yüklenen bu vakıaların kadın tarafından affedildiğinin, en azından hoşgörü ile karşılandığının kabulü gerekir. Bu durumda davalı-karşı davacı kadının davasının reddi gerekirken, kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı ise de, kadının kabul edilen boşanma davası temyizin kapsamı dışında bırakılmak suretiyle boşanma hükmü gerçekleştiğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2-Davacı-karşı davalının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple erkeğin kusurlu davranışı ispatlanamamıştır. Bu nedenle davacı-karşı davalı erkek aleyhine maddi ve manevi tazminata hükmedilemez. Davalı-karşı davacı kadının maddi ve manevi tazminat isteminin (TMK m.174/1-2) reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulü usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 17.03.2020(Salı)