Esas No: 2020/28114
Karar No: 2022/9398
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28114 Esas 2022/9398 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir hırsızlık suçu için verilen mahkumiyet kararı, temyiz edilmiş. Kararın bir kısmı uygun bulunarak onaylanmışken diğer kısmı bozulmuştur. Bozulma sebebi ise sanıkların savunma haklarının kısıtlanmış olmasıdır. Kararda ayrıca TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler ve uygulanması gereken hak yoksunlukları, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca sanıklara atanması gereken zorunlu müdafii atanmadığı ve savunma hakları kısıtlandığı için hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun, 10. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi
- TCK'nın 142. maddesi
- TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nın 188/1 ve 289/1-e maddeleri
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, 16.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
