Çocuğu öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/666 Esas 2019/1751 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/666
Karar No: 2019/1751

Çocuğu öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/666 Esas 2019/1751 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/666 E., 2019/1751 K. sayılı karara göre, suça sürüklenen çocuk, bir mağduru av tüfeği ile yaraladıktan sonra haksız tahrike dayanarak öldürmeye teşebbüs suçu işlemiş ve 7 yıl 11 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak, çocuğun yaşı konusunda belirsizlik oluşması nedeniyle yaşının tespiti için rapor alınması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, suça sürüklenen çocukun gönüllü vazgeçme nedeniyle TCK'nin 36. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışmasız bırakılmıştır. Kararda, TCK'nin 82/1-e, 35, 29, 62. maddelerinin kullanıldığı vurgulanmıştır. TCK'nin 31/3. maddesi ile CMK'nin 218 ve 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununun 36. maddeleri ise kararda sorunlu olarak işaret edilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2019/666 E. , 2019/1751 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SS.ÇOCUK : ...
KATILANLAR : 1...., 2.Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı
SUÇ : Çocuğu öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nin 82/1-e, 35, 29, 62. maddeleri uyarınca; 7 yıl 11 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk ..."ın mağdur çocuk "a yönelik eyleminin sübutu kabul, haksız tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma ilamına uyularak verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan suça sürüklenen çocuk müdafiinin suç vasfına, öldürme kastı bulunmadığına, eylemin taksirle işlendiğine, katılanlar vekilinin haksız tahrik bulunmadığına, katılan Bakanlık vekilinin takdiri indirim nedeni bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1 -Suça sürüklenen çocuk hakkında Van 1. Çocuk Mahkemesinin 25/10/2013 tarihli duruşmadaki gözlemi ile Erciş Devlet Hastanesinin 28/11/2013 tarihli ve Yüzüncü Yıl Üniversitesinin 06/05/2015 tarihli Sağlık kurulu raporlarının içeriğine göre, suça sürüklenen çocuğun doğum tarihi konusunda tereddüt oluştuğundan, suç tarihi itibariyle gerçek yaşının tespiti için, Erciş Devlet Hastanesinde ve Yüzüncü Yıl Üniversitesi Hastanesinde çekilmiş olan film ve grafilerin temin edilip, Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna gönderilmesi, raporlar arasındaki çelişkiyi de giderecek şekilde, suç tarihi itibariyle yaşının tespitine ilişkin rapor alınması, kendisinin ve kardeşlerinin okula başlama kayıtlarının getirtilmesi, gerçek yaşı ile nüfus kaydının uyumsuz olması durumunda, nüfus temsilcisinin de katıldığı duruşmada yaş tashihi konusunda bir karar verilmesinden sonra davanın esası hakkında hüküm kurulması yerine, 01/07/1997 doğumlu olup suç tarihinde 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun yaşı tashih edilmeden TCK"nin 31/3. maddesinin uygulanması suretiyle CMK"nin 218 ve 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununun 36. maddesine aykırı davranılması,
2-Kabule göre de; mağduru av tüfeği ile ateş ederek yaraladıktan sonra olay yeri yakınlarından temin ettikleri araçla tanık Doğukan ile birlikte mağduru hastaneye götüren suça sürüklenen çocuk hakkında, gönüllü vazgeçme nedeniyle TCK"nin 36. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş olup sanık müdafii, katılanlar vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 20/03/2019 günü, oy birliğiyle karar verildi.