20. Ceza Dairesi Esas No: 2016/2973 Karar No: 2019/5850 Karar Tarihi: 05.11.2019
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2016/2973 Esas 2019/5850 Karar Sayılı İlamı
20. Ceza Dairesi 2016/2973 E. , 2019/5850 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : İSLAHİYE 2. Asliye Ceza Mahkemesi Kararın Tarihi - Numarası : 28/06/2016- 2015/222 esas ve 2016/188 karar Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; a- 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır " hükmü gereğince sanığa Kahramanmaraş Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğünün 18/07/2013 tarihli uyarı davetnamesi ile 10 gün içerisinde adı geçen müdürlüğe gelmesi konusunda ihtarda bulunulduğu; ancak sanığın yasal sürede herhangi bir başvuru yapmaması üzerine, sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda ihtaratta bulunulmadığının anlaşılması karşısında; sanığın ilk ihtarata uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyet kararı verilmesi, b- Sanık hakkında İslahiye Sulh Ceza Mahkemesi"nin 31/12/2013 tarih, 2013/332 esas ve 2013/857 karar sayılı ilamı ile verilen hükümde; neticeten 6000 TL adli para cezasına hükmedilmesi ve dairemizin 16/11/2015 tarih, 2015/3398 esas, 2015/4712 karar sayılı ilamı ile bozmadan önceki hükmün sadece sanığın temyizi üzerine bozulması karşısında sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının kazanılmış hak olduğu gözetilmeden sanığa 10 ay hapis cezası tayin edilerek CMUK’nın 326/son maddesine aykırı davranılması, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 05/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.