MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kiralananın tahliyesi ve kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, tahliye yönünden davanın reddine, kira bedelinin tespiti yönünden davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı ve davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalının kiracı olarak bulunduğu dava konusu taşınmazı 14.02.2014 tarihinde satın aldığını, taşınmazda oto yıkama ve oto galeri işi ile uğraşan davalının aylık 800,00 TL kira bedeli ödediğini, davacının, Malkara Noterliğinin 1823 yevmiye numaralı ihtarnamesi aracılığıyla, taşınmazın yeni maliki olduğunu, ihtiyacı sebebiyle kiralananı tahliye etmesini davalı tarafa edinme tarihinde ihbar ve ihtar ettiğini fakat davalının taşınmazı kendisine tanınan 6 aylık sürede tahliye etmediğini ve taşınmazın rayiç kira bedelinin 650 TL olmasına rağmen aylık 350 TL kira bedeli ödediğini, belirterek davalının tahliyesini ve dava tarihinden itibaren aylık kira bedelinin 650 TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmazın önceki sahibi tarafından, 01.11.2008 tarihinde 2 yıllık süre için aylık 150 TL bedel ile kiralandığını, her yıl enflasyonun üzerinde kira bedelinin artırıldığını, davacının ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tahliye yönünden, davacının, dava dilekçesinde ve verilen süreye rağmen taşınmazda hangi iş ile iştigal edeceğini açıklamadığı, davacının yurtdışında ikamet ettiği ve ihtiyaç iddiasının kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine, kira bedelinin tespiti yönünden, davanın kısmen kabulü ile dava tarihinden itibaren kira bedelinin 550 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı ve davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının tüm ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davalı vekilinin kira bedelinin tespiti davası nedeniyle vekalet ücretine yönelik temyiz itirazına gelince;
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 9.maddesinde yer alan kira bedelinin tespiti davalarında mahkemece tespit olunan kira bedeli farkının bir yıllık tutarı üzerinden tarifenin üçüncü kısmı gereğince hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedileceği düzenlemesine göre tespit edilen yıllık brüt kira bedelinden davalı tarafından ödenen yıllık brüt kira bedeli çıkartılarak, aradaki fark üzerinden davacı yararına vekalet ücreti ve reddedilen kısım üzerinden davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmesi gerekir
Mahkemece, tahliye davasının reddine ve kira bedelinin tespiti davasının kısmen kabulüne karar verildiğine göre; her bir dava için davalı lehine vekalet ücreti takdiri gerekirken yazılı şekilde, kira bedelinin tespiti talebinin kısmen kabulüne karar verilmiş olmasına rağmen reddedilen miktar yönünden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmediği görülmekte ise de; bu yanlışlığın düzeltilmesi için hükmün bozularak yeniden yargılama yapılmasında fayda görülmediğinden hüküm fıkrasında davalı lehine takdir edilen vekalet ücretine ilişkin 4 numaralı bentde yazılı olan " ....AAÜT m.13 uyarınca 750 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine, " şeklinde yazılı olan kısmın hüküm fıkrasından çıkartılarak, yerine “Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince, tahliye davası yönünden 750 TL ve kira bedelinin tespiti davası yönünden 750 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” ibaresinin yazılması sureti ile hükmün 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 438.maddesi uyarınca düzeltilmesine ve bu düzeltilmiş şekli ile onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm ve davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca davalı yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 07.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.