Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1613 Esas 2022/9344 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında karşılıksız yararlanma (hırsızlık) ve mühür bozma suçlarından açılan kamu davası sonucunda Antalya 3. Asliye Ceza Mahkmemesi’nin 22/10/2009 tarih ve 2007/1345 E. -2009/1406 K. sayılı kararı ile TCK’nın 142/1-a, 43, 62/1 maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ve TCK’nın 203/1, 43, 62/1 maddeleri uyarınca erteli 6 ay 7 gün hapis cezasının verildiği, sanığın 22/04/2011 tarihli temyiz istemi üzerine Dairemizin 27/07/2012 tarihli kararı ile karşılıksız yararlanma suçu bakımından 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca iade edildiği, mahkemece 08/10/2013 tarihli karar ile karşılıksız yararlanma suçu bakımından ceza verilmesine yer olmadığına, mühür bozma suçu bakımından ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 26/11/2013 tarihinde kesinleşmesinden sonra sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediğinden bahisle 15/10/2020 tarihli karar ile sanık hakkında TCK’nın 203/1, 43/1 ve 62. maddeleri uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezasının verildiği ve sanığın bu kararı temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca verilen Dairemizin 27/07/2012 tarihli iade kararının sanık hakkında yalnızca karşılıksız yararlanma suçuna yönelik olduğunun, sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 22/10/2009 tarih ve 2007/1345 E. -2009/1406 K. sayılı karar hukuki varlığını devam ettirmesine rağmen, sanık hakkında mühür bozma suçu yönünden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen 08/10/2013 tarih ve 2012/1020 E. - 2013/795 K. sayılı karar ve mahkumiyet kararının verildiği 15/10/2020 tarih ve 2019/698 E.- 2020/481 K. sayılı kararların hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde olduğundan sanığın mühür bozma suçundan 22/10/2009 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen ve 17/02/2010 tarihinde mahkemedeki sorgusu sırasında bildirdiği adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 20. maddesine göre usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK'nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 22/04/2011 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin, aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 16/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.