Tehdit - hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/11731 Esas 2018/9241 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, temyizin isteminin sadece sanık ..."ın mahkumiyetiyle ilgili olduğunun tesbitiyle dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret ve TCK’nın 86/2 kapsamındaki yaralama suçları yönünden ise, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında bu suçlar yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması;
2-Sanığın adli sicil kaydındaki tekerrüre esas alınan ilamı yerine, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/216 E.-2007/430 K. sayılı ilamında verilen mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3-Sanığın tekerrüre esas alınan, adli sicil kaydındaki ilama konu TCK"nın 86/2. maddesine uyan suç önceden de uzlaştırma kapsamında ise de, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 24 ve 25. fıkralarında uzlaştırma bürosuna ilişkin düzenleme yapıldığının anlaşılması karşısında; anılan hükme ilişkin uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 2 nolu bozma nedeni hariç diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken karşı temyiz olmadığından 2 nolu bozma nedeni yönünden en ağır cezayı gerektiren sabıkası esas alınarak, sanığın koşullu salıverme süresine eklenecek süreler bakımından 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddelerinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.