Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1418 Esas 2022/9348 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit, mala zarar verme
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteminin katılan sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik vekalet ücretine hükmolunmaması ile katılan sanık ... hakkında kurulduğunu belirttiği beraat hükmüne yönelik olduğu; ancak katılan sanık ... hakında beraat kararı verilmediği için temyiz isteminin yalnızca vekalet ücreti ile sınırlı kabul edildiği; katılan ... vekilinin temyiz isteminin vekalet ücretine az hükmolunduğuna; katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteminin katılan sanık hakkında kasten yaralama ve tehdit suçlarından kurulan mahkûmiyet ve diğer katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükümlerine ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin de katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan adli para cezasının ertelenemeyeceğine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- Katılan sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne ve katılan ...’ın vekalet ücretine az hükmolunduğuna yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...’e yönelik kasten yaralama ve tehdit suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 61. maddesinin 8. fıkrasında, “Adlî para cezası hesaplanırken, cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik artırma ve indirimler, gün üzerinden yapılır. Adlî para cezası, belirlenen sonuç gün ile kişinin bir gün karşılığı ödeyebileceği miktarın çarpılması suretiyle bulunur.” şeklindeki düzenleme gereğince adli para cezasının gün üzerinden belirlenen rakamla çarpılması sonucu hesaplanması gerekirken, gün üzerinden belirlenen para cezasının kaç Türk lirası üzerinden paraya çevrildiği belirtilmeksizin hüküm kurulduğundan, kasten yaralama suçundan kurulan hükmün de temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile düzenlenen 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesindeki "Basit Yargılama Usulü"nün uygulanmasıyla ilgili olarak, 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle 5271 sayılı CMK'na eklenen geçici 5/1-d maddesi ile "01.01.2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz" şeklinde sınırlama getirilmiş ise de;
Hükümden sonra, 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas, 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile yukarıda anılan geçici madde 5/1-d'de yer alan "kovuşturma evresine geçilmiş" ibaresinin, bilahare 16.03.2021 tarihli ve 31425 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı iptal kararı ile de yukarıda anılan geçici madde 5/1-d’de yer alan “Hükme bağlanmış” ibaresinin aynı bentte yer alan, “Basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.
CMK’nın 251/3. maddesinde “Basit yargılama usulü uygulanan dosyalarda sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir” şeklindeki düzenleme gereği maddi ceza hukuku anlamında sanık lehine sonuç doğurmaya elverişli olması nedeniyle, temyize konu ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren, TCK’nın 86/2, 106/1.2. cümlesinde düzenlenen katılan sanık ...’e yönelik kasten yaralama ve tehdit suçları yönünden, aynı Kanun’un 7. ve CMK’nın 251. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilme yapılmasında zorunluluk bulunması,
b- Kabule göre de;
5237 sayılı Kanun’un “...İşlediği suçtan dolayı iki yıl ve daha az süreyle hapis cezasına mahkûm edilen kişinin cezası ertelenebilir.” şeklindeki 51/1. maddesinin emredici hükmü karşısında, sanık hakkında kasten yaralama suçundan tayin olunan adli para cezasının ertelenemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafiinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.