Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/10727 Esas 2020/11585 Karar Sayılı İlamı

KANUN YARARINA BOZMA

İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan suça sürüklenen çocuk ...’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/4, 119/1-c, 31/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 23. maddesi gereğince 3 yıl denetime tâbi tutulmasına dair Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08/07/2015 tarihli ve 2014/471 esas, 2015/603 sayılı kararının kesinleştirilmesini müteakip, denetim süresinde suç işlediğinden bahisle hükmün açıklanması ile suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı Kanun"un 116/4, 119/1-c, 31/2, 62/1, 50/1-a, 50/3 ve 52/2. maddeleri uyarınca 6.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 25/10/2018 tarihli ve 2018/274 esas, 2018/557 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 14/09/2020 gün ve 94660652-105-31-996-2020-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 02/10/2020 gün ve 2020/81734 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre;
Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08/07/2015 tarihinde verdiği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararının yargılaması yürütülürken suça sürüklenen çocuğa müdafi atanması konusunda Mahkemesinin talebi üzerine ilgili baro tarafından zorunlu müdafii olarak Avukat ..."un 25/07/2014 tarihinde atandıktan sonra suça sürüklenen çocuğun savunmasının alınması amacıyla talimat yazılan İskenderun 6. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından da 06/11/2014 tarihinde suça sürüklenen çocuğa Avukat ..."nin zorunlu müdafii olarak tayin edildiği ve 20/11/2014 tarihli talimat duruşmasında da adı geçen avukatın müdafii sıfatıyla suça sürüklenen çocuğun savunmasına iştirak ettiği, ancak esas mahkeme olan Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08/07/2015 tarihli karar duruşmasına müdafii olarak Avukat Tevfik Karakoç"un katıldığı ve kararı tefhimen öğrendiği, suça sürüklenen çocuğun müdafii sıfatıyla kendisini Avukat Tevfik Karakoç"un temsil ettiğinden haberdar olmadığı, gerekçeli kararın suça sürüklenen çocuğa tebliğ edilmediği ve suça sürüklenen çocuğun kendisine zorunlu müdafii atandığından haberdar edilmediğinin anlaşılması karşısında;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/03/2008 tarihli ve 2008/9-7-56 ve 13/05/2008 tarihli ve 2008/10-101-113 sayılı kararlarında açıklandığı üzere, kendisine zorunlu müdafii atandığından sanığın haberdar edilmediği durumlarda, zorunlu müdafiine yapılan tefhim veya tebliğin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı, hükmün sanığın kendisine de tebliğ edilmesi gerektiği nazara alınarak, Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/07/2015 tarihli gerekçeli kararının, suça sürüklenen çocuğun kendisini temsil ettiğinden haberinin olmadığı zorunlu müdafii Avukat Tevfik Karakoç"a tefhimiyle yetinilerek suça sürüklenen çocuğa anılan gerekçeli kararın tebliği yapılmaması nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmediği cihetle, 5 yıllık denetim süresi başlamış sayılamayacağından bu süre içerisinde işlenen bir suçtan
da bahsedilemeyeceği ve bu sebeplerle hükmün açıklanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde hükmün açıklanmasına karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmüş olduğundan KABULÜ ile iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan suça sürüklenen çocuk Abdülaziz Arslan’ın hakkında Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 25/10/2018 tarihli ve 2018/274 esas, 2018/557 sayılı kararı ile verilen hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (b) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 18/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.