Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/4190 Esas 2020/5056 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4190
Karar No: 2020/5056
Karar Tarihi: 05.10.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/4190 Esas 2020/5056 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2018/4190 E.  ,  2020/5056 K.

    "İçtihat Metni"


    Davacı ... ile davalı ... arasında görülen dava hakkında Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nden verilen 04.12.2014 gün ve 2014/1696 E. - 2014/891 K. sayılı hükmün, Dairemizin 06.02.2018 gün ve 2015/4388 E. - 2018/668 K. sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmiş olup, süresi içinde davalı ... vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    - K A R A R -
    Mahkemenin, davanın kabulüne ilişkin kararı Dairemizin 06.02.2018 gün ve 2015/4388 E. - 2018/668 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, bozma kararının hatalı ve eksik olduğundan bahisle davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
    Dosyanın yeniden yapılan incelemesi sonucunda;
    1-Dosya içeriğine, Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesinin 2. fıkrası delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Davacının yolcu olarak bulunduğu motorsikletin yaptığı kazada oluşan yaralanmasının sol femur kırığı olduğu ve maluliyetinin de bu kırık nedeniyle sol dizde kalan hareket kısıtlılığına ilişkin olduğu görülmektedir.
    Zararın meydana gelmesinde veya artmasında mağdurun da kusurunun bulunması halinde sözkonusu olan müterafik kusur Borçlar Kanunu"nun 44. maddesinde (6098 sayılı TBK md. 52) düzenlenmiştir. Mağdurun kusurunun zararın meydana gelmesinde başlıca etken olması halinde zarar verenin sorumluluğunun kalkması sözkonusu olabileceği gibi belirlenen kusura göre zarar ve ziyandan indirim yapılmasını da gerektirebilir.
    Açıklanan vakıalar karşısında mahkemece; KTK"nun 78. maddesi ve Karayollari Trafik Yönetmeliği hükümlerine ve aracın özelliğine göre takılması gereken koruyucu dizliğin takılıp takılmadığının araştırılması; kaza nedeniyle oluşan maluliyetin (sol diz hareket kısıtlılığının), koruyucu dizlik
    takılması halinde de oluşup oluşmayacağı ve dizlik takılmayışı ile oluşan maluliyet arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığı konusunda uzman doktor bilirkişi heyetinden rapor alınması; koruyucu ekipmanların takılmamış olması ve maluliyetle illiyeti bulunduğunun saptanması halinde, Dairemizin uygulamaları da dikkate alınarak BK’nın 44. maddesi (TBK md. 52) uyarınca tazminattan %20 oranında müterafik kusur indirimi yapılmak suretiyle karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle hüküm verilmesi doğru olmadığın ve bu hususun da gözardı edilmesi yanılgıya dayalı olup bu yöne ilişkin karar düzeltme isteğinin kabulü gerekmiştir.
    SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bette açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair karar düzeltme isteğinin REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin karar düzeltme talebinin kısmen kabulü ile Dairemizin 06.02.2018 tarihli bozma kararının 2. bendine (c) başlık numarasıyla ek yapılarak, mahkeme hükmünün bu nedenlede BOZULMASINA; tashihi karar peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davalıya geri verilmesine, 05/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.