Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/6611 Esas 2020/6792 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6611
Karar No: 2020/6792
Karar Tarihi: 16.06.2020

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/6611 Esas 2020/6792 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların kasten yaralama yaptıkları gerekçesiyle mahkumiyetlerine hükmedildiği belirtilmektedir. Mağdurun temyiz istemi incelendiğinde, mağdurun katılan sıfatını kazanmadığı için temyiz etme hakkı olmadığına karar verilmiştir. Sanıkların temyiz istemi incelendiğinde ise, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının açık bir şekilde belirlenemediği gerekçesiyle, sanıklar lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı tartışmasız bir şekilde bırakılmıştır. Bu nedenle, mahkumiyet hükümlerinin bozulmasına karar verilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nın 238. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/6611 E. , 2020/6792 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar hakkında mağdur ..."e karşı, kasten yaralama eylemi nedeni ile kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik mağdurun temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 238. maddesi uyarınca usulüne uygun şekilde şikayet ve kamu davasına katılma isteminde bulunup katılan sıfatını kazanmayan mağdurun temyize hak ve yetkisi bulunmadığından temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanıklar hakkında mağdur ..."e karşı, kasten yaralama eylemi nedeni ile kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıkların temyiz isteminin incelenmesinde;
Tarafların ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda farklı beyanlarda bulunduğu ve oluş, tüm dosya içeriği ile kabule göre, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği anlaşılan olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas - 367 Karar sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, karşılıklı kavgada ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği durumlarda, sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanamayacağının tartışmasız bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.