MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/04/2016 tarihli kenar yazısı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Her ne kadar sanıklar hakkında birden fazla kişi ile birlikte, konutta, gece vakti yağma suçundan mahkumiyet kararı verildiği halde, konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan beraat kararı verilmesi kanuna aykırı ise de; bu haliyle sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan verilen beraat kararı hukuken sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak olunmamıştır.
I-) Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde:
Sanıklar ... ve ...’e yüklenen ve sanık ... için 5237 sayılı TCK"nin 151/1. maddesinde; sanık ... için ise aynı Kanunun 151/1. ve 31/3. maddelerinde tanımlanan mala zarar verme suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, sanık ... hakkında aynı Kanunun 66/1-e maddesinde öngürülen 8 yıllık, sanık ... hakkında ise aynı Kanunun 66/1-e, 66/2 (2.cümle) maddelerinde öngörülen 5 yıl 4 aylık zamanaşımı süresinin karar tarihi olan 23.11.2010 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
II-) Sanıklar hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Suç ve karar tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan sanık ... hakkında 5395 sayılı Yasa"nın 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılıp raporunun aldırılmaması ve aynı Yasa"nın 3. fıkrası uyarınca sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda gösterilmemesi,
2-) Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine, 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı biçimde ‘yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsil edilmesi’ biçiminde karar verilmesi,
3-) T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza süresi açısından kazanılmış hakkın korunmasına, 27/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.