Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 86/3-e, 22/3, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 2. bendinde, taksirle yaralama eyleminin mağdurun duyularından ve organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olduğunun belirtilmesi karşısında, kanun maddesinin TCK"nın 89/3-b yerine anılan Kanunun 86/3-e olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı kabul edilmiş; TCK"nın 22/3. maddesinin aynı Kanun"un 89/3-b maddesinden önce uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki kamyon ile olaydan 3 saat sonra alınan alkol raporunda, 271 promil alkollü olarak, gece saat 01.00 sıralarında, 6 metre genişliğindeki, karlı ve buzlu yolda, kan lekelerinden anlaşıldığı kadar minibüsün önünde sokakta yürümekte olan ...’ya çarptığı ve kaçtığı, katılanın hayati tehlike geçirip, 6. derece kemik kırığına, sabit ize, duyularından veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak şekilde yaralandığı olayda; yaralanın babası katılan ...’nın, 23.07.2010 tarihli...Sulh Ceza Mahkemesinin 3 nolu celsesinde, oğluna kasıtlı çarpıldığını duyduklarını, olayı gören tanıkların olduğunu, oğlunun tedavisi ile ilgilendikleri için soruşturma aşamasında tanıklardan haberi olmadığını, 04.08.2010 tarihli dilekçe ile de olayı pencereden gören ... ve annesi ...’nin tanık olarak dinlenmesi talebinde bulunduğu, tanıkların 4. celsede mahkemece alınan yeminli ifadelerinde “ kaza anını görmediklerini, gürültü üzerine dışarı baktıklarında, kamyondan bir şahsın indiğini, uzaktan yerde yatan yaralıya baktığını, daha sonra aracına bindiğini, geri geri gelerek, yaralının bacakları üzerinden geçtiğini, tekrar öne hareket ederek, ikinci kez bacaklarının üstünden geçtiği” şeklindeki ifadeleri, mağdurun kolluk ve mahkeme ifadesinde olayı hatırlamadığını beyan etmesi karşısında; sanığın ilk çarpmadan sonra, yerde yatan yaralıyı görmesine rağmen, aracını önce geri, sonra ileriye alarak kaçması şeklinde gerçekleşen olayda; meydana gelen zararı öngörmesine rağmen eylemine devam etmesinde, olası kastın unsurlarının oluştuğu ve sanığın olası kastla yaralama suçundan TCK"nın 86/1, 87/2b ve 21/2. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, sonuç ceza itibariyle 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesinin gözetilmesine 09/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.