Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30970 Esas 2022/9381 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında kurulan hükümlerde zincirleme suça ilişkin uygulama maddesinin, TCK’nın 43/2. maddesi atfıyla aynı Kanun’un 43/1. maddesi olarak gösterilmesi yerine doğrudan TCK’nın 43/1. maddesi olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş; tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın ve müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan müşteki İçişleri Bakanlığının, duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, yapılan iade işlemi üzerine müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin süresinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, müşteki kurumun CMK’nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Müşteki İçişleri Bakanlığının davadan haberdar edilip delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurulması suretiyle CMK’nın 233/1. ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve müşteki vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.