Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/9399 Esas 2014/25369 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9399
Karar No: 2014/25369
Karar Tarihi: 10.11.2014

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/9399 Esas 2014/25369 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hakkı olmayan yere tecavüz suçuyla ilgili olarak verilen kararı incelerken, yerin kesinleşmiş orman parseli içinde kaldığını tespit etti. Mahkemenin kararı uygun bulduğu ve temyiz itirazlarını reddettiği belirtildi. Ancak, kararda belirtilen adli para cezasının hapse çevrileceği hususu, yeni kanuna uygun değildi. Bu nedenle, hüküm düzeltildi ve mahkeme kararı onaylandı.
Kanun maddeleri:
- 6831 sayılı Yasanın 93/1 ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1 maddeleri
- 5739 sayılı Yasa'nın 5. Maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 50/6. maddesi ve fıkrası
- 5275 sayılı Yasa'nın 106. maddesi'nin 4. ve 9. fıkraları

8. Ceza Dairesi 2014/9399 E. , 2014/25369 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SEVK : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : 6831 sayılı Yasanın 93/1...2 madde ve fıkrası uyarınca hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Oluşa ve dosya kapsamına göre; suça konu yerin kadastrosu kesinleşmiş orman parseli içerisinde kaldığı anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, eksik incelemeye, suçun sabit olmadığına ve lehe hükümlerin uygulanmamasına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5739 sayılı Yasanın 5. Maddesi ile yapılan değişiklikle, 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlülükten kaldırılması karşısında, hükümde infazda yetkiyi kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasının kısmen veya tamamen infaz edileceğine karar verilmesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden
“ödenmeyen adli para cezasının 5275 sayılı yasanın 106/3 maddesi gereğince hapse çevrileceğinin sanığa bildirilmesine” ibaresinin çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 10.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.