Esas No: 2020/28381
Karar No: 2022/9354
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28381 Esas 2022/9354 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanıkların hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından mahkûmiyetlerinin, geçici 2. madde gereğince doğrudan hükmolunan adli para cezasına ilişkin davalarda temyiz mümkün olmadığından, temyiz itirazlarını reddetti. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanması, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklik ile infaz aşamasında gözetileceği belirtildi.
- Geçici 2. madde: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, doğrudan hükmolunan adli para cezasına ilişkin davalarda temyiz mümkün olmadığını belirtmektedir.
- TCK'nın 53. maddesi: Ceza kanunlarının bazı maddelerinin, bir suç işleyen kişinin bazı haklarından yoksun bırakılmasını öngören maddedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, etme, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanıkların temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 16.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
