Esas No: 2020/26963
Karar No: 2022/9342
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26963 Esas 2022/9342 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlali suçlarını işlemekle suçlanmaktadır. Dosya incelendiğinde, suç tarihinde gece vaktinin sona erdiği ve suçun birden fazla kişi tarafından işlendiği anlaşıldığı için sanığın cezası artırılmalıdır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması mümkündür. İlgili kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 143/1, 116/4, 119/1-c ve 53. maddesi; Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı; 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, sanığın hırsızlığa teşebbüs eyleminin saat 04.30'da gerçekleştiği, UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin 06.23'te sona erdiği, bu suretle hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 143/1 ve 116/4. maddelerinin uygulanmaması ve tanık ...’nın beyanlarında müştekinin ikametine girmeye çalışan sanığın dışında kimliği belirlenemeyen bir kişinin daha bulunduğunu belirtmesi ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanığa verilen cezanın 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 16/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
