Esas No: 2020/29103
Karar No: 2022/9379
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29103 Esas 2022/9379 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçuna ilişkin hüküm vermiştir. Ancak mahkeme kararında, tebligat işlemi için bilinen son adres yerine direkt olarak MERNİS adresine yapılan tebligatın usule aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle mahkeme, sanığın temyiz dilekçesini katılanın bilinen son adresine öncelikle tebliğ yaparak, tebliğ imkansızlığı halinde MERNİS adresine tebliğ yapılması gerektiğini belirtmiş ve dosyanın İADESİNİN Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesi: Bilinen en son adresin tebligata uygun olmadığı durumlarda, muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi bilinen en son adres olarak kabul edilir ve tebliğat buraya yapılır.
- Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesi: Normal tebligat için çıkarılacak evraklar, tebligat yapılacak kişinin adresinde (bilinen son adres) teblig edilmelidir.
- Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi: Teblig yapılamaması durumunda, bilinen son adres yerine adres kayıt sistemindeki adres (MERNİS adresi) kabul edilerek tebligat yapılmalıdır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, bu adrese tebliğ yapılması gerekirken, yokluğunda verilen karar ile sanığın temyiz dilekçesinin katılan ...’ün bilinen son adresi ve aynı zamanda MERNİS adresi olan adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve tebliğ imkansızlığı gerekçesiyle muhtara yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, gerekçeli karar ile sanığın temyiz dilekçesinin katılana usulüne uygun olarak (öncelikle bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belge ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 16/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.