Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/214 Esas 2014/2396 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalılar vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından 19.11.2013 havale tarihli dilekçe ile "...hâkim tarafından tensip zaptının 6 nolu ara kararı ile, 6098 sayılı Kanunun 76. maddesi gereğince davacılar üzerine ayrı ayrı 5000.- TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davalılara verilmesine karar verildiği, ...ndaki soruşturmada meydana gelen kaza nedeniyle davalı sürücü gerçek kişinin tali kusurlu olduğunun belirlenmesine rağmen, manevi tazminat için yüksek miktarda geçici ödeme belirlendiği, bunun manevi tazminat için alt sınır belirtme anlamına geldiğinden ihsası rey nieliğinde olduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen hâkim ... (94987)"ün, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin H.M.K."nun 41/1-b maddesi gereğince REDDİNE ve ret talebinin kötüniyetle yapılmadığından HMK 42/4 maddesi gereğince disiplin para cezası ile cezalandırılmasına yer olmadığına ilişkin verilen karar, davacı vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.
Hâkimin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, H.M.K.’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden olmadığına göre, merci tarafından reddi hâkim talebinin reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; 6100 sayılı Kanunun 41/1-b maddesi uyarınca verilecek geri çevirme kararlarının, yargılamanın hızlandırılması amacıyla reddedilen hâkime tanınan bir yetki olduğu ve taraflar arasındaki davanın esasına ilişkin verilen karar ile birlikte temyiz incelemesine tabi bulunduğu, mercinin ise talep yönünden yapacağı incelemesi sonucu HMK 42. maddesi gereğince karar verilmesi gerekirken, merci kararında “HMK"nın 41/1-b maddesi gereğince reddine" denilmiş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 1. fıkrasında yer alan “HMK"nın 41/1-b maddesi” ibaresinin kaldırılarak, bunun yerine, “HMK"nın 42. maddesi” ibaresi yazılması suretiyle düzeltilmesine ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi göndermesiyle H.U.M.K.’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 25/02/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.