Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29733 Esas 2022/9469 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Sanık hakkında kamu malına zarar verme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Hakaret suçundan kurulan hükümde TCK’nın 125/1-3-a ve 125/4 maddeleri uygulandıktan 425 gün adli para cezası üzerinden TCK’nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 354 gün adli para cezası bulunması gerekmesine rağmen 355 gün adli para cezası bulunmuş ise de; TCK’nın 52/2 maddesi uyarınca sonuç cezanın doğru şekilde 7.080 TL olarak tespiti yapıldığından bu husus mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Kamu malına zarar verme suçu bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II)Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçu bakımından kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
TCK’nın 265. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunun, kamu görevlisine karşı görevini yapmasını engellemek amacıyla cebir ve tehdit kullanılmasını gerekli kılmaktadır. Dosya kapsamının incelenmesinde iddianamede herhangi bir tehdit veya cebir eyleminden bahsedilmediği, mahkemece sanığın mağduru iteklemek suretiyle görevli memura direndiği kabul edilmiş ise de; müşteki ... dışında olay yerinde bulunan zabıta görevlisi tanıklar ... ve ...’in aşamalarda değişmeyen savunmalarında herhangi bir hakaret veya itekleme eyleminin olmadığını beyan ettikleri, sanığın da bu yöndeki suçlamaları kabul etmediği anlaşıldığından sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 16/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.