6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/957 Esas 2015/494 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/957
Karar No: 2015/494
Karar Tarihi: 20.04.2015

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/957 Esas 2015/494 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bahçeşehir Üniversitesi'nde öğrenci olan sanık, orman kanununa aykırı olarak ormanlık alan içinde araç kullanması ve doğa tahribatına neden olması nedeniyle Sulh Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Sanığın yargılanma süreci hukuka uygun olarak gerçekleştirilmiş ve sanığın suçu işlediği kanıtlanmıştır. Ancak mahkeme kararında, vekalet ücretine hükmedilen kısımda yapılan yanlışlık nedeniyle karar bozulmuş ve düzeltme yapılmıştır.
Sanığın suçuna ilişkin kanun maddeleri 6831 Sayılı Orman Kanunu'nun 112, 113 ve 114. maddeleridir. Ayrıca, mahkeme kararının düzeltilmesi sürecinde, ceza davalarında şahsi hak talepleri için avukatın haklarının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nda açıkça düzenlenmediği görülmüştür.

19. Ceza Dairesi 2015/957 E. , 2015/494 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından İşin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmalann temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununda 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 365/2. maddesinin aksine ceza davalarında şahsi hak talebi halinde mahkemece bu hususta da karar verilmesi gerektiği yolunda bir düzenleme bulunmaması ve 6831 sayılı Orman Yasası"nın 112, 113 ve 114. maddeleri hükümleri karşısında; davada kendisini vekille temsil ettiren katılan İdare lehine hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken ayrıca müsaderesine karar verilen orman emvallerinin değeri üzerinden nisbi vekalet ücretine de hükmedilmesi,Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; vekalet ücretine hükmedilen 4 nolu hüküm fıkrasından “ve müsadere edilen envallerin değeri nazara alınarak 600 TL nisbi olmak üzere toplam 1.200 TL” ibaresi çıkarılmak suretiyle DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 20.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.