Hırsızlık malı satın alma veya kabul etme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/850 Esas 2014/1486 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/850
Karar No: 2014/1486
Karar Tarihi: 21.01.2014

Hırsızlık malı satın alma veya kabul etme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/850 Esas 2014/1486 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Trabzon 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın kararı, 13. Ceza Dairesi'nin 2013/850 E. ve 2014/1486 K. numaralı dosyalarında incelenmiştir. Sanık, Müştekiye ait cep telefonunu çalıp malı satın aldığı suçlamasıyla yargılanmıştır. Mahkeme, delillerin takdirinde yanılgı sonucu sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir. Ancak, hüküm TCK'nın 142/1. maddesinin (a) bendine uygun olmadığı ve sanık B.. Y..'nın cezalandırılması gerektiği şeklinde olduğundan, temyiz istemi doğru bulunmuş ve karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1. maddesinin (a) bendi: Hırsızlık yapmak veya hırsızlıkla edinilmiş eşyayı satın almak veya kabul etmek.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 165/1. maddesi: Cezanın düşürülmesi veya ertelenmesi nedenlerini gösteren belgeleri ibraz etmeyen veya belgeleri ibraz etse bile cezayı gerektiren suçun işlenmesi sırasında kullanılan eşyanın veya parayı bulundurduğu yerin konusuna girip bu eşya veya paranın sahte olduğu veya suçun işlenmesi için kullanılan bir nesne veya belge ile ilgili olmadığı doğru olarak öğrenildiği takdirde verilen ceza, bir kat artırılır ve

13. Ceza Dairesi 2013/850 E. , 2014/1486 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/58659
MAHKEMESİ : Trabzon 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/09/2010
NUMARASI : 2010/36 (E) ve 2010/332 (K)
SUÇ : Hırsızlık malı satın alma veya kabul etme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Müştekiye ait cep telefonunun KTÜ Farabi Devlet Hastanesinde kaldığı odadan çalındıktan bir gün sonra M.. A.. adına kayıtlı ancak aynı hastanede özel güvenlik olarak çalışan sanığın fiilen kullandığı hat ile kullanılmaya başlanması, sanığın da kadın doğum servisinde müjde vermesi üzerine açık kimlik bilgilerini bildiremediği bir şahsın hediye ettiğini savunması ve çalınan cep telefonu içindeki simkartın sanık tarafından bulunduğu iddiasıyla müştekiye verildiğinin anlaşılması karşısında; suça konu telefonu sanığın çaldığının sabit olduğu ve eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1. maddesinin (a) bendine uyduğu gözetilmeyerek delillerin takdirinde yanılgı sonucu yazılı şekilde sanığın aynı Yasanın 165/1 maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık B.. Y..’nın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 21.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.