Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/23583 Esas 2020/3138 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/23583
Karar No: 2020/3138
Karar Tarihi: 26.02.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/23583 Esas 2020/3138 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2016/23583 E.  ,  2020/3138 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


    YARGITAY KARARI

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 24.03.2009-05.05.2012 tarihleri arasında kat görevlisi olarak çalıştığını, son olarak aylık 900,00 TL maaş aldığını, ayrıca günlük bir öğün yemek verildiğini, maaşlarının geç ödendiğini, işten ayrıldıktan sonra maaşlarının ödendiğini, ücret artışlarının müvekkiline yansıtılmadığını, asgari geçim indirimi alacaklarının ödenmediğini, yıllık izinlerini kullanmadığını, haftanın 6 günü 08.00-18.30 saatleri arasında mesai yaptığını, dini bayramlarda 1 gün hariç tüm ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığını, fazla çalışma ve resmi tatil ücretlerinin ödenmemiş olması, ücretlerinin geç ödenmesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, resmi tatil ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının tahsilini talep ve dava etmiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, yasal süresi içinde cevap dilekçesi sunmamıştır.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1- Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    2- Davacı işçi haftanın 6 günü 08:00-18:30 saatleri arasında çalıştığını, dini bayramların bir günü dışında tüm ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığını ancak fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil çalışmalarının karşılığı ücretlerini alamadığını iddia ederek fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil çalışması karşılığı alacak talebinde bulunmuştur. Davalı ise süresinde cevap dilekçesi sunmamış, beyanlarında davanın reddini talep etmiştir.

    Davacı iddiasını ispat bakımından iki tanık göstermiş ve bu tanıklar davacı iddiasını doğrulamış ise de her iki tanığında benzer iddialar ile aynı işverene karşı dava açan davalı işveren ile ihtilafları olan kişiler oldukları anlaşılmaktadır. Husumetli tanık beyanlarına son derece ihtiyatla yaklaşılmalı, bu beyanlar tek başına ispat için yeterli kabul edilmemelidir. Hal böyle iken başka delil olmadığı için usulünce ispat edilemeyen fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacak taleplerinin reddi yerine kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26/02/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.