MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
 5237 sayılı TCK’nın 61/6. madde ve fıkrasına aykırı olarak aynı Yasanın 119/1-c. maddesi ile uygulama yapılırken hapis cezasının “2 yıl 12 ay” yerine “3 yıl” olarak belirlenmiş ise de, 31/3. madde ile yapılan uygulamada sonuç ceza doğru olarak tespit edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
B- Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c. maddesinin uygulanması sırasında hesap hatası sonucu 2 yıl 12 ay yerine 3 yıl hapis cezası verilmesi suretiyle fazla cezaya hükmolunması,
2-5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de payına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulması gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c. maddesinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasından “3 yıl” ibaresinin çıkartılarak, yerine “2 yıl 12 ay” ibaresinin eklenmesi ve yargılama giderine ilişkin hüküm fıkrasının sanık ...’e ilişkin bölümünün yerine, “ortak yapılan 225 TL yargılama giderinden, sanığın payına düşen 75 TL’sı yargılama giderinin sanık ...’ten tahsiline” sözcüklerinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C-Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuklar hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezalarının, 5237 sayılı TCK"nın 50/3. maddesi uyarınca aynı Yasanın 50/1. maddesindeki seçenek yaptırımlarından birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
2-5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan suça sürüklenen çocukların sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de payına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
 Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.