Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/12645 Esas 2022/9455 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bakırköy 11. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 03/04/2014 tarih, 2012/765 Esas ve 2014/189 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 30/04/2014 tarihinde kesinleşmesinin ardından sanığın denetim süresi içerisinde 29/08/2014 tarihinde hırsızlık suçunu işlediği ve bu suçtan yapılan kovuşturma sonucunda sanığın İstanbul Anadolu 63. Asliye Ceza Mahkemesince TCK'nın 141/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanması için ihbarda bulunulması nedeniyle, 21/04/2016 tarihinde yerel mahkemece önceki hükmün açıklandığı; hükümden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alınması nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun'un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği, mahkemesince yapılan uzlaştırma işlemleri sonucunda 16/11/2020 tarihli ek karar ile uzlaşma nedeniyle davanın düşürülmesine karar verildiği; ancak sanığın güncel adli sicil kaydı incelemesinde; denetim süresi içinde 02/05/2017 tarihinde işlediği TCK’nın 142/1-e maddesindeki suç nedeniyle İstanbul Anadolu 50. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18/02/2020 tarih 2017/539 Esas- 2020/82 Karar sayılı ilamı nedeniyle hükmün açıklanması koşulları oluştuğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 16/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.