MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili, vekil edeninin 3406 ada 3 parselin eski maliklerinden olduğunu, müvekkilinin ortaklığın giderilmesi davası açtığını ve ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verildiğini ve taşınmazın 18.12.2012 tarihinde ihaleyle üçüncü bir kişiye satıldığını, bu taşınmaz üzerindeki evlerden birinin davalıya ait olduğunun keşif sırasında tespit edildiğini ve davalının ihaleden sonra müvekkili aleyhine enkaz bedeli davası açtığını, davalının böylelikle başkasına ait taşınmaza işgalci olarak yapı yaptığı ve haksız kazanç elde ettiğini belirterek, taşınmazın el değiştirdiği ihaleden geriye doğru beş yıl için toplam 14.130 TL ecrimisilin dönem sonlarından başlamak üzere yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, söz konusu konutun müvekkili ya da kök murisleri tarafından çok eski tarihlerde, taşınmaz kadastro parseli iken ve imar uygulaması yapılmamış iken yapıldığını, müvekkilinin hak sahipliğinin davacıdan önce olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 209.65 TL"nin 09/11/2008 tarihinden itibaren, 235.46 TL"nin 09/11/2009 tarihinden itibaren, 238.59 TL"nin 09/11/2010 tarihinden itibaren, 258.17 TL"nin 09/11/2011 tarihinden itibaren, 249.33 TL."nin 18/09/2012 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiş olup; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Mahkemece, toplam 1.191,2 TL ecrimisilin kabulüne hükmedilmiş olup, 6100 sayılı HMK’nin geçici 3. maddesi yollaması ile HMK’nin 361-362. maddeleri (1086 sayılı HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı kanun ile değişik 427. maddesi) uyarınca karar tarihi olan 2014 yılında temyiz kesinlik sınırının 1.890,00 TL olduğu ve kabul edilen miktarın temyiz sınırının altında kaldığı tespit edilmekle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazının 6100 sayılı HMK’nin geçici 3. maddesi yollaması ile HMK’nin 361-362. maddeleri (1086 sayılı HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Yasa ile değişik 427. maddesinin 2. fıkrası) uyarınca 2014 yılı itibarıyla miktar ve değeri 1.890,00 TL"yi geçmeyen kararlar kesin olduğundan, temyiz dilekçesinin miktar yönünden REDDİNE, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 17.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.