Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28734 Esas 2022/9460 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanıklar .... ve ...’in adli sicil kayıtlarının incelenmesinde tekerrüre esas alınabilecek nitelikte mahkumiyetlerinin bulunmasına rağmen mahkemece sanıklar hakkında TCK’nın 58.maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasına “sanık ... .... hakkında Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/1105 Esas ve 2013/613 Karar sayılı ilamı ile 13/12/2013 kesinleşme tarihli TCK’nın 142/1-a maddesi uyarınca verilmiş 10 ay erteli hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından sanığa verilen cezanın TCK’nın 58/6-7 maddeleri uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre infazına ve cezanın infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ve “sanık ... hakkında Konya 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/397 Esas ve 2012/1448 Karar sayılı ilamı ile 10/10/2012 kesinleşme tarihli TCK’nın 142/1-e maddesi uyarınca verilmiş 1 yıl 1 ay 10 gün erteli hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından sanığa verilen cezanın TCK’nın 58/6-7 maddeleri uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre infazına ve cezanın infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II)Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanıklar ... ve Yakup Kaşıkçı hakkında 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanıklara yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilip hükümler kurularak aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.