Esas No: 2020/29086
Karar No: 2022/9642
Karar Tarihi: 17.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29086 Esas 2022/9642 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi incelenmiştir. Sanıkların mahkumiyet hükümleri onanmıştır. Ancak, diğer bir sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi incelenirken, TCK'nın 142. maddesi uyarınca sanık için zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmediği ve bu nedenle yargılamaya devam edilerek savunma hakkının kısıtlandığı belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm isteme aykırı olarak bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 53. maddesi ve TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri ile CMK'nın 150/3, 188/1 ve 289/1-e maddeleri verilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi arasındaki değişikliğin infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli kararı da hükümde dikkate alınmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali, sanık ....., hakkında da hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.