MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tedbir nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı ile 1996 yılında evlendiklerini 1997 ve 2007 doğumlu müşterek iki çocuklarının bulunduğunu, evlilik birliği boyunca davacının psikolojik ve fiziksel şiddetine maruz kaldığını, davalının iki yıl önce evi terk ederek başka bir kadınla yaşamaya başladığını, çocuklarıyla birlikte babasının evinde kaldığını, herhangi bir gelirinin bulunmadığını, davalının ise ... Kömür İşletmesinde çalıştığını ve 2.000,00TL"nin üzerinde maaş aldığını ileri sürerek; lehine 500,00 TL, çocuklar lehine ayrı ayrı 600,00 TL tedbir nafakasına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı, cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere davacı için aylık 300,00 TL tedbir nafakasına; müşterek çocukların her biri yönünden ise, ara karar ile aylık 250,00"şer TL tedbir nafakasına, tahsilde tekerrüre neden olmamak kaydı ile dava tarihinden itibaren bu miktarın 300,00 TL"ye çıkarılarak davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Hüküm süresi içerisinde davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ayrı yaşamada haklılık nedenine dayalı, tedbir nafakası istemine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunu"nun 197.maddesine göre, ayrı yaşamakta haklı olan eş diğer eşten tedbir nafakası isteminde bulunabilir. Tedbir nafakasının niteliği ve yasal düzenlemeler gereği eşler evlilik birliğinin giderlerine güçleri oranında katılmak zorundadırlar (TMK.madde 186/son). Buna göre, evlilik birliğinin ortak giderleri olan kira, elektrik, yakıt, su ve benzeri giderlere davalı eş katılmak zorundadır.
Bu bağlamda; tedbir nafakası miktarı tayin edilirken, birliğin giderlerine katılmada eşlerin "ekonomik güçleri" ile müşterek yaşam sırasında davalının eş ve çocuklarına sağlamış olduğu yaşam düzeyi dikkate alınmalı, hakim; eşlerin birlikte yaşarken sürdürdükleri hayat seviyelerinin ayrı yaşamaları halinde de korumaları gerektiğini gözetmelidir.
Somut olayda; davacının ev hanımı olduğu, çalışmadığı, herhangi bir gelirinin ve malvarlığının bulunmadığı, iki çocuğu ile birlikte babasının evinde yaşadığı, tarafların müşterek çocuklarından ..."in teknik lisede 11. sınıf, İklil ... "nın ise İlkokul 1. sınıf öğrencisi oldukları; davalının ise ... ... Kömür Asfalt Enerji İnşaat Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti"nde işçi olarak çalıştığı, aylık 2.603,36 TL maaş aldığı ve 967,48 TL ek gelirinin olduğu anlaşılmaktadır.
Buna göre; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği ve özellikle davalının tesbit edilen mevcut gelir durumuna göre, mahkemece takdir edilen nafaka miktarları az olup, Türk Medeni Kanunu"nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır.
Hal böyle olunca, mahkemece; davalı eşin tesbit edilen geliri ile orantılı olacak ve onu zarurete düşürmeyecek şekilde, TMK.nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine göre davacı kadın ve müşterek çocuklar lehine daha uygun miktarda nafakalara hükmedilmesi gerekirken, az miktarda nafaka takdiri usul ve yasaya aykırı olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davacı kadın ve müşterek çocuklar yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.