Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26943 Esas 2022/9542 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin temyiz isteminin sanıklar ..., ..., ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek ve tayin olunan cezanın miktar ve türü itibarıyla duruşma isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 318. maddesi uyarınca reddiyle yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanıklar ..., ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme, sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
III-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren, 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Müşteki kendisi çalınan bir kısım eşyalarının hurdacıya satıldığını tespit edip, polis ile hurdacı olan ...’tan teslim aldığını ancak hala eksik eşyalarının olduğunu beyan etmesi, sanık ... mahkemedeki savunmasında eşyaları 500 TL’ye aldığını, polise kendisi iade edince sanık ...’nin kendisine 600 TL vererek zararını giderdiğini, sanık ...’de 23.10.2014 tarihli savunmasında sanık ...‘a 600 TL vererek zararını giderdiğini beyan etmesi karşısında; yukarıda izah edildiği üzere kısmi iadenin gerçekleştiği ancak soruşturmada mı kovuşturmada mı giderildiğinin anlaşılmadığı, bu sebeple öncelikle sanık ...’tan zararının hangi aşamada giderildiği sorularak, soruşturma aşamasında giderilmişse, TCK'nın 168/1-4. maddesi, kovuşturma aşamasında giderilmişse TCK’nın 168/2-4. maddesi uyarınca, kısmi iade nedeniyle, müştekiye etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızasının olup olmadığının sorulması ve rızasının olması halinde TCK'nın 168. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 17/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.