Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/44431 Esas 2019/176 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/44431
Karar No: 2019/176
Karar Tarihi: 08.01.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/44431 Esas 2019/176 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işverenle 35 yıl çalıştıktan sonra haksız nedenle işten çıkarıldığı gerekçesiyle kıdem tazminatı talep etmiştir. Davalı işveren, davacının kesinleşen ceza hükmü nedeniyle iş sözleşmesinin kendiliğinden fesholduğunu ve kıdem tazminatının ödenemeyeceğini savunmuştur. Mahkeme, davacının talebini kabul etmiştir. Ancak, temyiz eden davalı vekili, kararın yanlış olduğunu belirtmiş ve haklı görülmüştür. Mahkemenin kararında, raporda belirtilen hizmet süresinin kabul edilerek hesaplanan kıdem tazminatı talebi aşımı mahiyetinde olduğu ve bu nedenle kararın yanlış olduğu belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 25. maddesi: Hâkim, iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 26. maddesi: Kanunda öngörülen istisnalar dışında, talep aşımı yasaktır.

22. Hukuk Dairesi 2017/44431 E. , 2019/176 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı nezdinde 1977 yılından çalışmaya başladığı, iş sözleşmesinin 23/05/2012 işverence haksız nedenle feshedildiği iddiası ile kıdem tazminatı alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kesinleşen ceza hükmü nedeniyle iş sözleşmesinin 23.05.2012 tarihi itibariyle hiçbir işleme kalmaksızın Toplu İş Sözleşmesi"nin 14/4-2 paragrafına göre kendiliğinden fesholduğunu, kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, bu nedenle davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve yapılan yargılama neticesinde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 25. maddesine göre; Kanunda öngörülen istisnalar dışında, hâkim, iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz derken, yine aynı Kanunun 26. maddesi talep aşımını yasaklamıştır.
Davacı dava dilekçesinde kesinleşen cezası nedeniyle tutuklandığı 23.05.2012 tarihine kadar kesintisiz şekilde çalıştığını ifade etmiştir. Davacının beyanı doğrultusunda, iş akdinin 23.05.2012 tarihinde sona erdiği kabul edilerek alacağın hesaplanması gerekir iken, karara dayanak alınan raporda hizmet süresinin 17.07.2012 tarihinde sona erdiğinin kabulü ile belirlenen tazminata esas çalışma süresi ve kıdem tazminatı tavanı üzerinden dava konusu alacağın hesaplanması talep aşımı mahiyetinde olup, karar bu yönde hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, 08/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.