Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/967 Esas 2020/2695 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/967
Karar No: 2020/2695
Karar Tarihi: 03.06.2020

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/967 Esas 2020/2695 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 20.05.2008 tarihli sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyet hükmü almış, fakat sanık aleyhine açılan kamu davasının gerçekleşen zaman aşımı nedeniyle düşürülmesi gerektiği anlaşılmıştır. Sanığa yüklenen suçun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre, dava zaman aşımının gerçekleştiği tarih temyiz inceleme tarihine kadardır. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı yasanın 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zaman aşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2018/967 E. , 2020/2695 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 17.04.2014 tarih, 2014/19858 Esas sayılı iddianamesi ile 20.05.2008 tarihli sahte faturayı düzenlemek ve 30.06.2008 tarihli sahte faturayı kullanmak suçundan dava açılmasına rağmen sanık hakkında sadece sahte fatura düzenlemek suçundan hüküm verildiği tespit edilmekle, 2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan mahallinde ayrıca hüküm verilmesi mümkün görülmüştür.
2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen "2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zaman aşımının, suç tarihi olan 20.05.2008 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz talebi bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zaman aşımı

nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 03.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.