Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/5010 Esas 2020/3714 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5010
Karar No: 2020/3714
Karar Tarihi: 02.07.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/5010 Esas 2020/3714 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu 45. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülmüş bir davada sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak kararda, farklı Kanun maddelerinin uygulanması gerektiği ve hüküm kurulurken bu durum göz önünde bulundurulmamıştır. Ayrıca, sanık hakkındaki tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediği suçun incelenmesi ve bu suçtan dolayı açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- 5560 sayılı Kanun ile değişik Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi
- 6545 sayılı Kanun ile değişik Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası
- CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası

20. Ceza Dairesi 2019/5010 E. , 2020/3714 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : İSTANBUL Anadolu 45. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürülüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı uygulanıp karşılaştırma ve somutlaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun’un tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında, bu eylemi nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı, dolayısı ile hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kurumunun uygulanma koşulları bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın bu suçu başka bir davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra, işlemiş ise 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi; aksi halde 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 02/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.