Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3339 Esas 2022/9601 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi gereğince sanık müdafiinin temyiz isteminin isteme aykırı olarak REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Mağdur ...’nın hazırlık aşamasında olayın sıcaklığıyla alınan beyanlarında kamera görüntülerindeki şahsın sanık olduğunu ve kullandığı motosikletin de sanığın iş yerinde çalıştığı sırada yanına gelen dayısının oğluna ait motosiklet olduğunu kesin ve net olarak teşhis etmesi, sanıkla yaptığı görüşmelerin içerikleri ve dosya içerisinde mevcut 22/04/2015 tarihli dilekçesi, sanığın hayatın olağan akışına uygun olmayan savunması ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında eylemin sanık tarafından gerçekleştirilmiş olduğunun sabit olduğu, olay yerine ilişkin kamera görüntülerinde sanığın kask takmış olduğu da dikkate alındığında görüntüler üzerinde yaptırılacak teknik incelemenin dosyaya bir yenilik katmayacağı anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, eylemin gece gerçekleştiği sabit olmasına rağmen iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nın 116/4 maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 17/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.