Cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan hükümlü ..."in 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Kula Asliye Ceza Mahkemesinin 07.05.2008 tarihli ve 2007/145 Esas, 2008/159 sayılı Kararının infazı esnasında, adı geçen hükümlünün “Kurumda korku, kaygı ve panik yaratabilecek şekilde söz söylemek ve davranışta bulunmak” eyleminden dolayı tedbiren kapalı ceza infaz kurumuna alınmasına ilişkin ... Tipi Açık Ceza İnfaz Kurumu Yönetim Kurulu Başkanlığının 04.08.2014 tarihli ve 2014/765 sayılı Kararının onanması talebinin reddine dair ... İnfaz Hakimliğinin 18.08.2014 tarihli ve 2014/304 Esas, 2014/310 sayılı Kararına vâkiitirazın reddine dair ... Ağır Ceza Mahkemesinin 26.08.2014 tarihli ve 2014/745 D. İş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 15/12/2014 gün ve 74485 sayılı yazısıekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/12/2014 gün ve KYB.2014- 411553 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 03.08.2014 tarihinde ... C Tipi Açık Ceza İnfaz Kurumunda bulunan hükümlü ..."in tartışma yaşadığı diğer hükümlü ... ’in üzerine elindeki meyve bıçağı ile yürümek şeklinde gerçekleşen somut olaya ilişkin olarak infaz kurumu yönetimince, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 49/2. maddesindeki “Kurumun düzeninin ve kişilerin güvenliklerinin ciddî tehlikeyle karşı karşıya kalması hâlinde, asayiş ve düzeni sağlamak için Kanunda açıkça belirtilmeyen diğer tedbirler de alınır. Tedbirlerin uygulanması, disiplin cezasının verilmesine engel olmaz.” şeklindeki hükme dayanılarak verilen hükümlünün tedbiren kapalı ceza infaz kurumuna alınmasına dair kararının, aynı Kanunun 47/7 ve 48. maddeleri gereğince İnfaz Hakimliğinin onayına sunulmasına kanuni zorunluluk bulunmadığı gözetilmeden, itirazın bu nedenle kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile bunun dışında kalan ve ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenekli yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, özel infaz hükümleri, mükerrirlere özgü infaz rejimi gibi cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasa olup, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen ve içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin de yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu yasa özel ceza yasası olarak değerlendirilemez.
Yargıtay Dairelerinin süregelen uygulamalarında; infaz edilmekte olan cezaya ilişkin ortaya çıkan infaz sorunlarına ilişkin ihtilafların kanun yolu incelemeleri, infazı yapılan hükümde uygulanan ceza normunun temyiz incelemesini yapan Daireler tarafından yapılmıştır. 5275 sayılı Yasa’nın yürürlüğünden sonra da; Yargıtay 11.C.D.’nin 20/11/2013 gün ve 2013/20450 esas, 2013/17234 karar sayılı, Yargıtay l. C.D.’nin 27/01/2014 gün ve 2014/693-234 E.K. sayılı, Yargıtay 8.C.D.’nin 17/03/2014 gün ve 2014/915-6613 E.K. sayılı ve 10/02/2014 gün ve 2014/913-2593 E.K. sayılı, Yargıtay l0.C.D.’nin 17/02/2014 gün ve 2014/904-1059 E.K. sayılı ve 04/03/2013 gün 2012/28685 esas, 2013/2014 karar sayılı, Yargıtay 4.C.D.’nin 16/01/2014 gün ve 2012/36844 esas 2014/992 karar sayılı, Yargıtay 15.C.D.’nin 24/02/2014 gün ve 2014/2207-3249 E.K. sayılı kararlarda olduğu üzere, 5275 sayılı Yasanın infaz sırasında uygulaması ile ilgili ortaya çıkan hususlar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli Dairesince yapılmakta, aynı şekilde anılan yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlerle ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvuruları da yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza Dairelerince karara bağlanmaktadır.
Bu uygulamanın aksi düşünülecek olursa, Yargıtay’ın ceza dairelerinin tamamının bakmakta olduğu her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili tüm hukuka aykırılıkların çözümünün Dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki bu da Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanunu"nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14.maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, Dairemizin görevi özel ceza yasalarından veya Kabahatler Kanunu"ndan doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, Kanun Yararına Bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin hükümlü ...’in tedbiren kapalı ceza infaz kurumuna alınmasına dair kararının, 5275 sayılı Kanunun 47/7 ve 48. maddeleri gereğince İnfaz Hakimliğinin onayına sunulmasına gerek olup olmadığına ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda; hükümlü hakkında hükmolunan ceza, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda düzenlenen cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçuna ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun değişik 14.fıkrası ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 19.01.2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, Dairemizin görevli olduğuna dair Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesinin 04/03/2015 tarih ve 2015/749 Esas-2015/2421 Karar sayılı kararı bulunduğundan görev konusunda uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna TEVDİİNE, 16/04/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.