Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8341 Esas 2021/5 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8341
Karar No: 2021/5
Karar Tarihi: 11.01.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8341 Esas 2021/5 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan yargılandığı davada, olayın gerçekleştiği sırada seyir halindeki aracının park halindeki araçların arasından geçerken yaya bir kişiye çarpması sonucu meydana gelen yaralanma sonucunda beraat etmiştir. Mahkemenin kararı, sanığın kusursuz olduğunu ve kazanın oluşumunda atfı kabil kusuru bulunmadığını belirtmektedir. Sanığın üzerine atılı suçu işlememiş olduğu yeterli ve inandırıcı delillerle kanıtlanamamıştır. Karara göre, sanığın taksiri bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c maddesi uyarınca müsnet suçtan BERAATİNE karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: CMK'nın 223/2-e ve 223/2-c maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/8341 E. , 2021/5 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay günü saat 19:00 sıralarında sanık ...’in sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde aracının sol ön kısımları ile seyir istikametine göre sol tarafından park halinde olan araçların arasından kaplamaya giren 2004 doğumlu katılan yaya ..."e çarparak vücudunda 4. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda, katılanın araçların seyir durumlarını yeterince kontrol etmeden park halindeki araçların arasından kaplamaya girdiği, kendi can güvenliğini tehlikeye düşürdüğü, ilk geçiş hakkını sanık sürücünün sevk ve idaresindeki araca vermediği olayda yaşı nedeniyle belirtilen davranış faktörleri sonuç üzerinde asli derecede kusurlu olduğu, sanığın kazanın oluşumunda atfı kabil kusuru bulunmadığı anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde isabetsizlik bulunmamaktadır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin mahkumiyetine yeter kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediği gerekçesiyle beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün “1.” bendinin hükümden çıkartılarak, yerine “Sanığın, yüklenen suç açısından taksirinin bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca müsnet suçtan BERAATİNE” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.