...Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünde ... Asliye Ceza Mahkemesinin 12/06/2012 tarihli ve 2011/603 esas, 2012/774 sayılı ilamı ile 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü ..."nun koşullu salıverilme tarihine iki yıldan az süre kaldığından ve 0-6 yaş grubu çocuğu olduğundan dolayı 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 105/A maddesi kapsamında cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar kalan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilmesine yönelik talebinin kabulü ile 6291 sayılı Kanun ile eklenen 5275 sayılı Kanun"un 105/A ve geçici 3. maddeleri ile 6411 sayılı Kanun ile 5275 sayılı Kanun"a eklenen geçici 4. madde uyarınca cezasının koşullu salıverilme tarihi olan 13/05/2016 tarihine kadar kalan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, hükümlünün tahliyesine dair. ...İnfaz Hakimliğinin 10/12/2014 tarihli ve 2014/5167 esas, 2014/5119 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile söz konusu kararın kaldırılmasına ilişkin, ... Ağır Ceza Mahkemesinin 10/12/2014 tarihli ve 2014/2003 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 02/02/2015 gün ve 7566 sayılı yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/02/2015 gün ve KYB.2015-45792 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, hükümlünün 5275 sayılı Kanun"un 105/A-3-a bendinde yer alan "a) Sıfır-altı yaş grubunda çocuğu bulunan ve koşullu salıverilmesine iki yıl veya daha az süre kalan kadın hükümlüler...diğer şartları da taşımaları hâlinde yararlanabilirler...." şeklindeki hükümden faydalanma talebinde bulunduğu ve dosya arasında bulunan nüfus kaydına göre 24/03/2008 tarihinde doğmuş bulunan ...u isminde bir çocuğu bulunduğu dikkate alındığında, her ne kadar hükümlünün çocuğunun 24/03/2014 tarihinde 6 yaşını doldurduğu anlaşılmış ise de, yukarıda zikredilen yasal düzenlemenin içeriğine 0-6 yaş grubu çocukların dahil olduğu ve 6 yaşını doldurmamış olmak gibi bir şartın aranmadığı gibi kanun metninde de bu konuya ilişkin herhangi bir açıklık bulunmaması karşısında, kanunun anlamının tam olarak tespit edilemediği durumlarda hükümlünün lehine yorum ilkesinin geçerli olacağı gözetilmeksizin, merciince yapılan itirazın reddi yerine yazılı şekilde hükümlü aleyhine sonuç doğuracak şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile bunun dışında kalan ve ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenekli yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, özel infaz hükümleri, mükerrirlere özgü infaz rejimi gibi cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasa olup, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen ve içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin de yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu yasa özel ceza yasası olarak değerlendirilemez.
Yargıtay Dairelerinin süregelen uygulamalarında; infaz edilmekte olan cezaya ilişkin ortaya çıkan infaz sorunlarına ilişkin ihtilafların kanun yolu incelemeleri, infazı yapılan hükümde uygulanan ceza normunun temyiz incelemesini yapan Daireler tarafından yapılmıştır. 5275 sayılı Yasa’nın yürürlüğünden sonra da; Yargıtay 11.C.D.’nin 20/11/2013 gün ve 2013/20450 esas, 2013/17234 karar sayılı, Yargıtay l. C.D.’nin 27/01/2014 gün ve 2014/693-234 E.K. sayılı, Yargıtay 8.C.D.’nin 17/03/2014 gün ve 2014/915-6613 E.K. sayılı ve 10/02/2014 gün ve 2014/913-2593 E.K. sayılı, Yargıtay l0.C.D.’nin 17/02/2014 gün ve 2014/904-1059 E.K. sayılı ve 04/03/2013 gün 2012/28685 esas, 2013/2014 karar sayılı, Yargıtay 4.C.D.’nin 16/01/2014 gün ve 2012/36844 esas 2014/992 karar sayılı, Yargıtay 15.C.D.’nin 24/02/2014 gün ve 2014/2207-3249 E.K. sayılı kararlarda olduğu üzere, 5275 sayılı Yasanın infaz sırasında uygulaması ile ilgili ortaya çıkan hususlar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli Dairesince yapılmakta, aynı şekilde anılan yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlerle ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvuruları da yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza Dairelerince karara bağlanmaktadır.
Bu uygulamanın aksi düşünülecek olursa, Yargıtay’ın ceza dairelerinin tamamının bakmakta olduğu her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili tüm hukuka aykırılıkların çözümünün Dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki bu da Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanunu"nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14.maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, Dairemizin görevi özel ceza yasalarından veya Kabahatler Kanunu"ndan doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, Kanun Yararına Bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin hükümlü ..."nun koşullu salıverilme tarihine iki yıldan az süre kaldığından ve 0-6 yaş grubu çocuğu olduğundan dolayı 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 105/A maddesi kapsamında cezasının koşullu salıverilmesine ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda; hükümlü hakkında hükmolunan ceza, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda düzenlenen kasten yaralama suçuna ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun değişik 14.fıkrası ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 19.01.2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, Dairemizin görevli olduğuna dair Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin 18/03/2015 tarih ve 2015/7074 Esas-2015/9981 Karar sayılı kararı bulunduğundan görev konusunda uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna TEVDİİNE, 16/04/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.