Kasten yaralama suçundan sanık ..."in 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 04/06/2008 tarihli ve 2005/1894 esas, 2008/671 sayılı kararının infazı sırasında, hükümlünün denetimli serbestlik tedbirinden faydalanma talebinin kabulü ile hükümlünün cezasının koşullu salıverilme tarihi olan 28/11/2014 tarihine kadar olan kısmını denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair ... İnfaz Hakimliğinin 04/08/2014 tarihli ve 2014/1109 esas, 2014/1125 sayılı kararını müteakip, hükümlünün hırsızlık suçundan .... Sulh Ceza Hakimliğinin 11/09/2014 tarihli ve 2014/46 sorgu sayılı kararıyla tutuklanması nedeniyle, tutukluluğunun sona erdiği 16/10/2014 tarihine kadar denetimli serbestlik tedbirinin uygulanamadığından bahisle hükümlü şartla tahliye tarihinin 01/01/2015 tarihi olarak belirlenmesine yönelik talebin reddine ilişkin ... İnfaz Hakimliğinin 30/10/2014 tarihli ve 2014/874 esas, 2014/929 sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair ... Ağır Ceza Mahkemesinin 27/11/2014 tarihli ve 2014/1260 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 09/01/2015 gün ve 1493 sayılı yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/01/2015 gün ve KYB. 2015-17369 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; her ne kadar... İnfaz Hakimliğince hükümlü hakkındaki talebin kabulü durumunda hükümlünün tutuklulukta geçirdiği süreleri mahsup edilmiş sayılacağı, bu hususun hükümlü hakkında düzenlenecek yeni bir denetim planı ile çözülebileceğinden bahisle talebin reddine karar verilmiş ise de;
5275 sayılı Ceza Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un " Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleriyle bağlarını sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla; a) Açık ceza infaz kurumunda cezasının son altı ayını kesintisiz olarak geçiren, b) Çocuk eğitimevinde toplam cezasının beşte birini tamamlayan, koşullu salıverilmesine bir yıl veya daha az süre kalan iyi hâlli hükümlülerin talebi hâlinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına, ceza infaz kurumu idaresince hükümlü hakkında hazırlanan değerlendirme raporu dikkate alınarak, infaz hâkimi tarafından karar verilebilir. Şeklindeki 105/A-l. maddesi, denetimli serbestlik tedbirinin sona ermesini düzenleyen aynı Kanun"un " Hükümlünün; a) Ceza infaz kurumundan ayrıldıktan sonra, talebinde belirttiği denetimli serbestlik müdürlüğüne üç gün içinde müracaat etmemesi, b) Hakkında belirlenen yükümlülüklere, denetimli serbestlik müdürlüğünün hazırladığı denetim ve iyileştirme programına, denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerileriyle hakkında hazırlanan denetim planına uymamakta ısrar etmesi, c) Ceza infaz kurumuna geri dönmek istemesi, hâlinde, denetimli serbestlik müdürlüğünün talebi üzerine, koşullu salıverilme tarihine kadar olan cezasının infazı için kapalı ceza infaz kurumuna gönderilmesine, infaz hâkimi tarafından karar verilir." şeklinde 105-A-6. Maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun "Hüküm kesinleşmeden önce gerçekleşen ve şahsî hürriyeti sınırlama sonucunu doğuran bütün hâller nedeniyle geçirilmiş süreçler, hükmolunan hapis cezasından indirilir.
Adlî para cezasına hükmedilmesi durumunda, bir gün yüz Türk Lirası sayılmak üzere, bu cezadan indirim yapılır." eklindeki 63. maddesi birlikte nazara alındığında, somut olayda hükümlü hakkında devam eden denetimli serbestlik tedbirinin, hakkındaki bir soruşturma kapsamında tutuklanmasından ötürü kesintiye uğradığı, tutukluluk halinde tedbirin devam ettiğinin, denetimli serbestlik tedbirinin niteliği itibariyle kabul edilemeyeceği, tutukluluk koruma tedbirinin denetimli serbestli tedbirini sonlandırmayacağı, hükümlünün tutuklulukta geçirdiği sürelerin de tutuklandığı suç kapsamında hükmolunacak cezadan mahsup edileceği hususları karşısında, infaz hakimliğince, denetimli serbestlik tedbiri kaldığı yerden devam eden hükümlü hakkında tutuklulukta kaldığı sürelerin hükümlünün şartla tahliye tarihine eklenerek, yeni bir şartla tahliye tarihi belirlenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, reddine karar verilen talebe yönelik itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. Maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile bunun dışında kalan ve ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenekli yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, özel infaz hükümleri, mükerrirlere özgü infaz rejimi gibi cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasa olup, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen ve içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin de yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu yasa özel ceza yasası olarak değerlendirilemez.
Yargıtay Dairelerinin süregelen uygulamalarında; infaz edilmekte olan cezaya ilişkin ortaya çıkan infaz sorunlarına ilişkin ihtilafların kanun yolu incelemeleri, infazı yapılan hükümde uygulanan ceza normunun temyiz incelemesini yapan Daireler tarafından yapılmıştır. 5275 sayılı Yasa’nın yürürlüğünden sonra da; Yargıtay 11.C.D.’nin 20/11/2013 gün ve 2013/20450 esas, 2013/17234 karar sayılı, Yargıtay l. C.D.’nin 27/01/2014 gün ve 2014/693-234 E.K. sayılı, Yargıtay 8.C.D.’nin 17/03/2014 gün ve 2014/915-6613 E.K. sayılı ve 10/02/2014 gün ve 2014/913-2593 E.K. sayılı, Yargıtay l0.C.D.’nin 17/02/2014 gün ve 2014/904-1059 E.K. sayılı ve 04/03/2013 gün 2012/28685 esas, 2013/2014 karar sayılı, Yargıtay 4.C.D.’nin 16/01/2014 gün ve 2012/36844 esas 2014/992 karar sayılı, Yargıtay 15.C.D.’nin 24/02/2014 gün ve 2014/2207-3249 E.K. sayılı kararlarda olduğu üzere, 5275 sayılı Yasanın infaz sırasında uygulaması ile ilgili ortaya çıkan hususlar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli Dairesince yapılmakta, aynı şekilde anılan yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlerle ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvuruları da yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza Dairelerince karara bağlanmaktadır.
Bu uygulamanın aksi düşünülecek olursa, Yargıtay’ın ceza dairelerinin tamamının bakmakta olduğu her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili tüm hukuka aykırılıkların çözümünün Dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki bu da Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanunu"nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. Maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, Dairemizin görevi özel ceza yasalarından veya Kabahatler Kanunu"ndan doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, Kanun Yararına Bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Kanun yararına bozma talebinin hükümlü ... hakkında devam eden denetimli serbestlik tedbirinin tutukluluk koruma tedbiri ile sona erip ermeyeceği ve buna göre şartla tahliye tarihinin belirlenmesine ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda; hükümlü hakkında hükmolunan ceza, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda düzenlenen kasten yaralama suçuna ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun değişik 14. fıkrası ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 19.01.2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, Dairemizin görevli olduğuna dair Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin 25/02/2015 tarih ve 2015/4237 Esas-2015/7331 Karar sayılı kararı bulunduğundan görev konusunda uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna TEVDİİNE, 16/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.