Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/8766 Esas 2014/10235 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Konya 3. Aile Mahkemesi
TARİHİ :18.06.2013
NUMARASI :Esas no:2009/328 Karar no:2013/543

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (kadın) tarafından; kocanın terke dayalı boşanma davasının kabulü, tazminat ve nafaka miktarları yönünden; davalı-davacı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar, çeyiz ve ziynet eşyaları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-İhtarın sonuç doğurabilmesi için, ihtar kararı ile tayin olunan müşterek haneye dönüş masrafı ile kabul edilmemesi halinde geri dönüş ve bir günlük iaşe ve ikamet masrafını karşılayacak miktarda yol giderinin konutta ödemeli olarak gönderilmesi gerekir. Toplanan delillerden; davacı-davalı (kadın)"a konutta ödemeli olarak gönderilen 100 TL yol giderinin, adreste bulunamaması sebebiyle ödenemediği ve 07.12.2009 tarihinde kocaya iade edildiği anlaşılmaktadır. İhtar bu sebeple sonuç doğurmaz. Türk Medeni Kanunun 164. maddesi koşulları gerçekleşmediği halde, kocanın terke dayalı boşanma davasının kabulü doğru görülmemiştir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı (kadın) yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
4-Davacı-davalı (kadın), dava dilekçesiyle fazlaya dair haklarını saklı tutup, dava dilekçesi ile 1.000 TL çeyiz ve ziynet eşyası bedeli ve faiz talep etmiştir. Davacı-davalı (kadın) 18.10.2011 tarihinde ıslah harcı yatırmış ve ziynet eşyası bedelini 7.650 TL, çeyiz eşyası bedelini ise 5.900 TL olarak ıslah etmiştir. Dava dilekçesindeki bedeller yönünden dava tarihinden, kalan miktarlar yönünden ise ıslah tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, hüküm altına alınan miktarların tamamı yönünden dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle kocanın terke dayalı boşanma davası, maddi ve manevi tazminatın miktarı, ziynet ve çeyiz eşyaları bedellerine uygulanan faiz yönünden BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.05.2014 (Pzt.)