Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/1618 Esas 2014/1284 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1618
Karar No: 2014/1284
Karar Tarihi: 20.01.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/1618 Esas 2014/1284 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, karşılıksız yararlanma suçundan hüküm giyen sanık hakkında, zararı tazmin ettiği gerekçesiyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verdi. Ancak, ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verirken kanun maddelerinin göz önünde bulundurulmadığı tespit edilerek, karar bozuldu. Yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığından, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı kesinleşti. Kanunlar ise şöyle: 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi l. fıkrası, aynı maddenin 2. fıkrası, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK\"un 322. Maddesi, ve 5271 sayılı CMK\"nın 223/4-(a) maddeleri.

13. Ceza Dairesi 2014/1618 E. , 2014/1284 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/203251
MAHKEMESİ : İstanbul 55. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2013
NUMARASI : 2012/770 (E) ve 2013/166 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 20.01.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.