Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7734 Esas 2019/4733 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7734
Karar No: 2019/4733
Karar Tarihi: 06.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7734 Esas 2019/4733 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların suça sürüklenen çocuklarla birlikte kasten yaralama suçundan mahkumiyetleri verilirken, hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar vermiştir. Ancak, karara katılan bir kişi tarafından temyiz başvurusunda bulunulmuştur. Mahkeme, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı doğrultusunda, sanıkların hükümlerinin açıklanması geri bırakılması kararının itiraz edilebilir ve temyiz edilebilir olduğunu belirtmiştir. Ancak, sanıklar hakkındaki adli para cezalarının kanunlarla kesinleştiği için karara itiraz edilmeyeceğine hükmedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi: Açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümler
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/12. maddesi: İtirazın kabul edilmemesine ilişkin hükümler
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi: Adli para cezalarının kesinleşmesine ilişkin hükümler
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi: Adli para cezalarının kesinleşmesine ilişkin hükümler
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi: Adli para cezalarının kesinleşmesine ilişkin geçici hükümler

3. Ceza Dairesi 2018/7734 E. , 2019/4733 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... ile suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik katılanın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık ve suça sürüklenen çocuklar hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, aynı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ..."ye karşı kasten yaralama suçundan ve yine sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik katılan sanık ..."ın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine ilişkin kararda usul ve kanun"a aykırı bir yön bulunmadığından, katılan sanığın temyiz itirazlarının reddi ile red kararına ilişkin 10.08.2015 tarih ve 2014/590 Esas - 2015/547 Karar sayılı ek kararın istem gibi ONANMASINA, 06.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.