13. Ceza Dairesi Esas No: 2014/1771 Karar No: 2014/1273 Karar Tarihi: 20.01.2014
Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/1771 Esas 2014/1273 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Zile Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Sanık, karşılıksız yararlanma suçlamasıyla mahkum edilmişti. Ancak sanık, zararı tazmin etmişti ve bu nedenle ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Ancak, kararda, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi l. fıkrasına uyulmasına rağmen 2. fıkrasının göz ardı edildiği belirtildi. Bu nedenle karar bozuldu ve sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Kanunlar: 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddesi.
13. Ceza Dairesi 2014/1771 E. , 2014/1273 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2013/203866 MAHKEMESİ : Zile Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 28/03/2013 NUMARASI : 2013/76 (E) ve 2013/96 (K) SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 20.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.