Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/8216 Esas 2015/155 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 506 sayılı Kanun kapsamında yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hükmü, davacı avukatının temyiz etmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki belgeler okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
2829 sayılı Kanunun "aylığı bağlayacak kurum" başlıklı 8. maddesindeki; "birleştirilmiş hizmet süreleri toplamı üzerinden, ilgililere; son yedi yıllık fiili hizmet süresi içinde fiili hizmet süresi fazla olan kurumca, hizmet sürelerinin eşit olması halinde ise eşit hizmet sürelerinden sonuncusunun tabi olduğu kurumca, kendi mevzuatına göre aylık bağlanır ve ödenir." hükmü çerçevesinde, 26.05.2011 tarihinde yaşlılık aylığı bağlanması isteyen davacının; son yedi yıllık fiili hizmet süresi içinde 506 sayılı Kanun kapsamında davacının 1264 gün fiili hizmet süresi olduğu ve 506 sayılı Kanunun geçici 81. maddesinin c bendinde belirtilen 46 yaş, 5075 gün prim ve 25 yıl sigortalılık şartlarının oluştuğu gözetilerek 01.06.2011 tarihinden itibaren davacıya 506 sayılı Kanun kapsamında yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti kararı verilmesi gerekirken, maddi veri ve olgulara açıkca aykırı olduğu belirgin olan bilirkişi raporu dayanak alınarak yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenleridir.
O halde, davacı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davacıya iadesine, 13.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.