Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28593 Esas 2022/9484 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın eyleminin; TCK’nın 142/2-b. ve 142/2-h. maddelerinin her ikisini de oluşturduğu gözetilmeden, sadece TCK’nın 142/2-h. maddesi ile uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından; müştekinin beyanları ile uyumlu görüntü inceleme tutanağına göre eylemin saat 22:31 sıralarında gerçekleştiği, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış zamanlarını gösteren çizelgeye göre, yaz saati uygulaması da nazara alınarak, suç tarihinde güneşin batış saatinin 18:18 olduğu, 5237 sayılı TCK'nın 6/1-e maddesine göre gece vaktinin saat 19:18’de başladığı, bu nedenle eylemin gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve hırsızlık suçu teşebbüs aşamasında kalmış olmasına rağmen sanık hakkında koşulları oluşmadığı halde TCK’nın 168/2 maddesi uygulanmak suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından; sanık hakkında soruşturma aşamasında etkin pişmanlığın gerçekleştiği kabul edildiği halde, TCK'nın 168/1 maddesi yerine aynı Kanun'un 168/2 maddesi uyarınca cezada indirim yapılması ve indirim oranının da 1/2’den fazla olması gerektiğinin gözetilmemesi ise, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 tarihli ve 47/43 sayılı kararında açıklandığı üzere, yukarıda eleştiri konusu yapılan ve sanığın gerçekte alması gereken ceza miktarından daha az bir ceza almasına yol açan mahkeme uygulamasının sanığın lehine olması nedeniyle, bu yanılgılı uygulamada yapılan hatadan ötürü ikinci kez atıfet sağlayacak şekilde bozma yapılmasının adalet ve hakkaniyete uygun olmayacağı anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamış; 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesinde atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.